Etappe 3: Amay naar Andenne

 Maandag 29 september,

Mooie lieve man,

Vandaag wandelen we van Amay naar Andenne.

Ik zet mijn passen, ik bewandel mijn weg, maar het lukt me nog niet te ontsnappen aan die meewarige blikken. De ogen die staren bij het alleen neerstrijken op een terras, wat onmiskenbaar anders voelt, en niet lijkt te passen tussen de geliefden, families en feestende vrienden.

Ik gebruik een boek als schild. Ik ben niet alleen, ik heb mijn vrienden bij me!

Toch voel ik deze momenten een ‘petit jealousy’. Niet het soort jaloers dat vol zit van afgunst en wrok, maar een jaloers voortkomend uit de vraag waarom jij mij moest verlaten.

Waarom onze geschiedenis maar zo vluchtig mocht zijn.

Onze kleine historie, ons verhaal dat korter is dan de meeste novelles, maar langer dan slechts een anekdote. 

Ik probeer een lach op mijn gezicht te toveren. 

Opeens ben ik terug op het strand in Dubrovnik en hoor ik je zeggen: “Als jij lacht, kijken zelfs de meest jaloerse vrouwen om in verwondering”. 

Mijn ‘petit jealousy’ verdwijnt. 

Je was misschien veel te kort in mijn leven, maar je hebt mijn leven voor altijd veranderd. Ik heb grote liefde gekend en dat is  niet iedereen gegund.

Het deel van jou in mij zal nimmer sterven.

Vandaag begraaf ik dan ook jaloezie. In de hoop dat ik niet langer kijk naar wat ik niet mag hebben in het leven, maar dat ik met open ogen het gevoel van geluk kan zien wat jij mij hebt gebracht

Als ik opsta en de laatste stappen van deze dag zet, lijken de blikken van meewarigheid te veranderen in bewondering.

Maar misschien is het alleen mijn blik die is veranderd. 

Dan hoop ik dat vast te kunnen houden.

Het was een mooie wandeling en je bracht me voortreffelijk weer.

Het was fijn met je te wandelen lief.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Van start! Pieterburen - Winsum

Afbeelding
 Zaterdag 7 juni Mooie lieve man Het is nu bijna twee weken geleden dat jij het leven losliet. Je missen is misschien niet eens een goede omschrijving. Je laat zo’n grote leegte in mij achter dat ik soms niet weet wat ik met de dag aan moet. Vandaag begin ik dus maar aan een lange wandeling. Een wandeling van hoop en verlangen. Een wandeling van loslaten en terugvinden.  Een wandeling van Pieterburen naar de Sint Pieter. Naar het Rome waar jij nooit mocht komen.  Ik breng je naar Rome lief. We, moet ik dus zeggen, ik neem jou met mij mee. Deze wandeling is voor ons beide.  We starten klein lief, een kort stukje Groningen dat wij niet samen hebben bezocht. Vandaag lopen we van Pieterburen naar Winsum. Hoop is het woord dat ik ga planten. Ik zal woorden planten en begraven op onze weg naar Rome. Woorden die in mij zullen moeten groeien of die ik wil laten groeien om de leegte vorm te geven. Daarnaast zullen er ook woorden zijn die ik achter mij wil laten. Deze woorden ...
Meer lezen

Etappe 2: Winsum naar Groningen

Afbeelding
 Maandag 9 juni Mooie lieve man. Vandaag lopen we naar het mooie Groningen. Een stad die mijn hart heeft veroverd, een stad waaraan ik veel mooie herinneringen heb. We hebben hier samen met zoveel plezier in de zon op het terras gezeten, lekker uit eten geweest, genoten van noorderzon, gewandeld, we hebben ons verwonderd in het museum en gestruind over de markt. Vandaag is Groningen dus ons doel. En gelukkig zit het weer een beetje mee. Een zacht lentezonnetje achter een sluier van wolken. Vandaag staat in het teken van geloven. Ik geloof in ons. Ik geloof dat het minder kil zal worden, dat er weer gelach zal klinken door de stilte. Dat al het mooie dat jij mij gegeven en gebracht hebt weer in het licht zal komen. Ik geloof dat de leegte weer gevuld zal worden.  Ik geloof. Vandaag planten we dan ook dit woord. Want dat woord moet echt nog zijn plek krijgen. Er zijn momenten dat ik er moeilijk aan kan vasthouden, zo grauw is het soms. Ik hoor het je zeggen. Malle meid, wat ben ...
Meer lezen

Etappe 3: Groningen naar Zuid-Laren

Afbeelding
Donderdag 12 juni Mooie lieve man, Vandaag starten we in Groningen en laten we, de door ons geliefde stad achter ons. Je brengt mij vandaag stralend weer. Een blauwe hemel en een heerlijk zonnetje. Weer waar jij heel gelukkig van werd, dank je lief. Het is vandaag een mooie afwisselende wandeling. Ik strijk onderweg even neer op een terras. Ze hebben mosterdsoep, een van je favorieten. Die bestel ik dus maar. Het eindpunt van vandaag is Zuidlaren. Ook een plaatsje dat we graag een bezoek brachten. Waar we de mooie huizen bewonderden en waar we na een lange wandeling graag neer streken op een terras.  Waar je de mosterdsoep toch minder goed vond smaken dan in het Groningse. “Daar is ie pittiger en zit er lekker droge worst in”, ik hoor het je nog zeggen. De mosterdsoep op het terras is uitstekend, maar we zijn dan ook op de grens van Groningen. Er zitten zelfs stukje droge worst in. Ik zie je blij glimlachen. Als ik Zuidlaren binnen stap, moet ik denken aan appeltaart. De appeltaart...
Meer lezen