Etappe 23: Sittard naar Valkenburg

 Mooie lieve man,

Vandaag sta ik op met het woord Trots. Trots dat ik gisteren de wandeling heb voltooid. Trots dat wij deze weg bewandelen. Trots dat ik mijn eerste diner in een restaurant, aan een tafel gedekt voor twee, alleen heb kunnen genieten.


Vandaag ben ik vooral trots.

Gemis is iets daar kun je weinig aan veranderen, dat is er. Ik mis jou. Op zoveel momenten, dat het moeilijk is daar woord en betekenis aan te geven.

Wat ik wel kan is trots zijn dat ik mijn hoofd niet laat hangen. Dat ik, zoals ik je beloofde, mijn pad vervolg. 

Hoe dat pad eruit gaat zien en wat er nog op dat pad gaat komen weet ik niet. Maar vandaag ben ik vooral heel trots op de stappen die we al gezet hebben.

Ik hoor je nog zo zeggen; ‘na drie maanden ga je weer daten, ga je op zoek naar iemand, dat verdien jij’.

Nu lach ik een keer: ‘Sorry lief, dat gaat niet gebeuren, ik ben voorlopig nog even lekker met jou aan het praten’.

Vandaag plant ik dan ook trots. Het durven kijken waar je al bent, wat je al gedaan en bereikt hebt. Hoe nietig dat ook mogen lijken.

Trots zijn op wat wel lukt, zonder dat in de schaduw te willen zien van alles dat er nog aan uitdagingen voor ons ligt.

Ik hou van jou lieve mooie man, al ben je er dan niet meer, voor mij ben je nog heel aanwezig in elke stap die ik zet.

Je stem vervaagt, maar je woorden blijven doorklinken. Jij zag mij voor wie ik was en dat draag ik mee op deze weg. 

De trots die jij kon hebben voor wat anderen bereiken en doen in het leven, voel ik in mij groeien op deze bijzondere wandeling.

Ik hoop op nog veel momenten dat jou woorden in mij doorklinken.

Ook vandaag weer een warm welkom. Deze weg brengt mij niet alleen rust en bezinning, maar geeft ook ruimte aan de liefde die vriendschap met zich mee brengt. Dank lieve Sander en Marlies.

Het was fijn met je te wandelen lief.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Van start! Pieterburen - Winsum

Afbeelding
 Zaterdag 7 juni Mooie lieve man Het is nu bijna twee weken geleden dat jij het leven losliet. Je missen is misschien niet eens een goede omschrijving. Je laat zo’n grote leegte in mij achter dat ik soms niet weet wat ik met de dag aan moet. Vandaag begin ik dus maar aan een lange wandeling. Een wandeling van hoop en verlangen. Een wandeling van loslaten en terugvinden.  Een wandeling van Pieterburen naar de Sint Pieter. Naar het Rome waar jij nooit mocht komen.  Ik breng je naar Rome lief. We, moet ik dus zeggen, ik neem jou met mij mee. Deze wandeling is voor ons beide.  We starten klein lief, een kort stukje Groningen dat wij niet samen hebben bezocht. Vandaag lopen we van Pieterburen naar Winsum. Hoop is het woord dat ik ga planten. Ik zal woorden planten en begraven op onze weg naar Rome. Woorden die in mij zullen moeten groeien of die ik wil laten groeien om de leegte vorm te geven. Daarnaast zullen er ook woorden zijn die ik achter mij wil laten. Deze woorden ...
Meer lezen

Etappe 2: Winsum naar Groningen

Afbeelding
 Maandag 9 juni Mooie lieve man. Vandaag lopen we naar het mooie Groningen. Een stad die mijn hart heeft veroverd, een stad waaraan ik veel mooie herinneringen heb. We hebben hier samen met zoveel plezier in de zon op het terras gezeten, lekker uit eten geweest, genoten van noorderzon, gewandeld, we hebben ons verwonderd in het museum en gestruind over de markt. Vandaag is Groningen dus ons doel. En gelukkig zit het weer een beetje mee. Een zacht lentezonnetje achter een sluier van wolken. Vandaag staat in het teken van geloven. Ik geloof in ons. Ik geloof dat het minder kil zal worden, dat er weer gelach zal klinken door de stilte. Dat al het mooie dat jij mij gegeven en gebracht hebt weer in het licht zal komen. Ik geloof dat de leegte weer gevuld zal worden.  Ik geloof. Vandaag planten we dan ook dit woord. Want dat woord moet echt nog zijn plek krijgen. Er zijn momenten dat ik er moeilijk aan kan vasthouden, zo grauw is het soms. Ik hoor het je zeggen. Malle meid, wat ben ...
Meer lezen

Etappe 3: Groningen naar Zuid-Laren

Afbeelding
Donderdag 12 juni Mooie lieve man, Vandaag starten we in Groningen en laten we, de door ons geliefde stad achter ons. Je brengt mij vandaag stralend weer. Een blauwe hemel en een heerlijk zonnetje. Weer waar jij heel gelukkig van werd, dank je lief. Het is vandaag een mooie afwisselende wandeling. Ik strijk onderweg even neer op een terras. Ze hebben mosterdsoep, een van je favorieten. Die bestel ik dus maar. Het eindpunt van vandaag is Zuidlaren. Ook een plaatsje dat we graag een bezoek brachten. Waar we de mooie huizen bewonderden en waar we na een lange wandeling graag neer streken op een terras.  Waar je de mosterdsoep toch minder goed vond smaken dan in het Groningse. “Daar is ie pittiger en zit er lekker droge worst in”, ik hoor het je nog zeggen. De mosterdsoep op het terras is uitstekend, maar we zijn dan ook op de grens van Groningen. Er zitten zelfs stukje droge worst in. Ik zie je blij glimlachen. Als ik Zuidlaren binnen stap, moet ik denken aan appeltaart. De appeltaart...
Meer lezen