Etappe 13: Zelhem naar Braamt

 Woensdag 9 juli

Lieve mooie man,

Noodzaak is de godin van goede ideeën. En vandaag is lopen een noodzaak. Vandaag mis ik je lief.

Vandaag mis ik vooral dat je er altijd voor me was. Je krachtige en sterke karakter. Je ‘kom op laat de kop niet hangen’ mentaliteit. Opstaan en doorgaan, het leven is te mooi om aan je voorbij te laten gaan. 

Als er iets leuks is om te doen, dan moet je het moment pakken, hoor ik je zeggen. Het is stralend mooi weer en dan gingen we er vaak gezellig samen een dagje op uit

Dus vandaag pak ik het moment. Ik ben opgestaan en heb de wandelschoenen aangedaan. Al schreeuwt alles in mijn om onder de dekens te kruipen en de gordijnen te sluiten. Ik pak het moment.

Vandaag wandelen we van Zelhem naar Braamt lief. En al lukt het me nog  niet om er naar uit te kijken hoop ik dat ik mooie nieuwe dingen zal zien, dat de dag wat kleur brengt.


Vandaag begraaf ik oneerlijkheid. Oneerlijkheid die ik voel omdat jij mij en het leven moest verlaten terwijl wij daar nog helemaal niet klaar voor waren. Terwijl wij nog zo van alles samen konden genieten. Die oneerlijkheid begraaf ik vandaag. 


Zoals ik je op het afscheid al vertelde lief; Alles aan jou paste mij als een oude jas. Zo’n jas met vlekjes, plekjes en kleine scheurtjes waarvan sommige herstel pogingen nooit echt geslaagd zijn. Zo’n oude jas die je veel te goed zit en die je nooit meer kwijt wilt. Die jas die draag ik vandaag, hoe warm het ook is. 

De wandeling is mooi, de zon schijnt en langzaam voel ik mij wat minder verdrietig. 


De aankomst bij Willem en Yvonne is warm en welkom. Een bloem en een kaartje van mijn zus maken het gevoel van thuiskomen helemaal af. Ze heeft zelfs geregeld dat ik mee kan eten. 

Dan voelt zo’n dag weer een beetje beter.

Het was fijn om met je te wandelen lief.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Van start! Pieterburen - Winsum

Afbeelding
 Zaterdag 7 juni Mooie lieve man Het is nu bijna twee weken geleden dat jij het leven losliet. Je missen is misschien niet eens een goede omschrijving. Je laat zo’n grote leegte in mij achter dat ik soms niet weet wat ik met de dag aan moet. Vandaag begin ik dus maar aan een lange wandeling. Een wandeling van hoop en verlangen. Een wandeling van loslaten en terugvinden.  Een wandeling van Pieterburen naar de Sint Pieter. Naar het Rome waar jij nooit mocht komen.  Ik breng je naar Rome lief. We, moet ik dus zeggen, ik neem jou met mij mee. Deze wandeling is voor ons beide.  We starten klein lief, een kort stukje Groningen dat wij niet samen hebben bezocht. Vandaag lopen we van Pieterburen naar Winsum. Hoop is het woord dat ik ga planten. Ik zal woorden planten en begraven op onze weg naar Rome. Woorden die in mij zullen moeten groeien of die ik wil laten groeien om de leegte vorm te geven. Daarnaast zullen er ook woorden zijn die ik achter mij wil laten. Deze woorden ...
Meer lezen

Etappe 2: Winsum naar Groningen

Afbeelding
 Maandag 9 juni Mooie lieve man. Vandaag lopen we naar het mooie Groningen. Een stad die mijn hart heeft veroverd, een stad waaraan ik veel mooie herinneringen heb. We hebben hier samen met zoveel plezier in de zon op het terras gezeten, lekker uit eten geweest, genoten van noorderzon, gewandeld, we hebben ons verwonderd in het museum en gestruind over de markt. Vandaag is Groningen dus ons doel. En gelukkig zit het weer een beetje mee. Een zacht lentezonnetje achter een sluier van wolken. Vandaag staat in het teken van geloven. Ik geloof in ons. Ik geloof dat het minder kil zal worden, dat er weer gelach zal klinken door de stilte. Dat al het mooie dat jij mij gegeven en gebracht hebt weer in het licht zal komen. Ik geloof dat de leegte weer gevuld zal worden.  Ik geloof. Vandaag planten we dan ook dit woord. Want dat woord moet echt nog zijn plek krijgen. Er zijn momenten dat ik er moeilijk aan kan vasthouden, zo grauw is het soms. Ik hoor het je zeggen. Malle meid, wat ben ...
Meer lezen

Etappe 3: Groningen naar Zuid-Laren

Afbeelding
Donderdag 12 juni Mooie lieve man, Vandaag starten we in Groningen en laten we, de door ons geliefde stad achter ons. Je brengt mij vandaag stralend weer. Een blauwe hemel en een heerlijk zonnetje. Weer waar jij heel gelukkig van werd, dank je lief. Het is vandaag een mooie afwisselende wandeling. Ik strijk onderweg even neer op een terras. Ze hebben mosterdsoep, een van je favorieten. Die bestel ik dus maar. Het eindpunt van vandaag is Zuidlaren. Ook een plaatsje dat we graag een bezoek brachten. Waar we de mooie huizen bewonderden en waar we na een lange wandeling graag neer streken op een terras.  Waar je de mosterdsoep toch minder goed vond smaken dan in het Groningse. “Daar is ie pittiger en zit er lekker droge worst in”, ik hoor het je nog zeggen. De mosterdsoep op het terras is uitstekend, maar we zijn dan ook op de grens van Groningen. Er zitten zelfs stukje droge worst in. Ik zie je blij glimlachen. Als ik Zuidlaren binnen stap, moet ik denken aan appeltaart. De appeltaart...
Meer lezen