Etappe 11 Hellendoorn naar Laren

 Donderdag 3 juli

Mooie lieve man,

Vandaag lopen we van Hellendoorn naar Laren. Een flinke wandeling lief. Ik weet niet of ik echt zin heb, ik heb in iedergeval geen tegen zin. Ik ben wel blij weer even met je te praten lief.


We moeten vroeg op. Daar was jij altijd beter in dan ik. Jij stond altijd gelijk aan. De wekker gaat, eruit, douchen en gaan.

Ik heb altijd even nodig om te landen. Dat vond jij heerlijk. Een goed moment om mij even te plagen.

Ik mis je grapjes en plagerijen. Er word wel erg weinig gelachen in huis. Plagen deed je graag. Zo ook de eerste keer dat je naar mij toe zou komen.

Rond etenstijd zou je er zijn. Een kwartiertje voor ik je verwachte kreeg ik een appje. 

‘Wat hadden we nu precies afgesproken’?

Ik snapte er niets van. De lasagna was klaar om in de oven te gaan, volgens mij was het duidelijk, maar ach…. Iedereen kan zich vergissen.

‘Je zou mee eten, daarna zouden we wel zien hoe het zou lopen’.

‘Oh dan stap ik nu in de auto’. 

Een beetje verbaasd was ik wel moet ik zeggen. Dat zou nog twee uur duren. Gelukkig stond de lasagna nog niet in de oven.

Op dat moment word er aangebeld en sta je met een grote lach op je gezicht voor de deur. 

‘Lul’!

Een grote mooie bos rozen in je handen. Alles is vergeven. Plagen was voor jou een manier om affectie en genegenheid te tonen. Dan zag ik de pret in je ogen. Ik was er met alle liefde van de wereld het slachtoffer van. 

Vandaag plant ik lachlust.

De zin om te lachen. In de hoop dat ik dat snel weer uit volle borst kan doen. Dat er naar het gemis weer een hoop vrolijkheid in mijn leven zal zijn.


Ik mis je lach, je ogen waarin te lezen valt hoeveel plezier je hebt.



Het was fijn met je te wandelen lief.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Van start! Pieterburen - Winsum

Afbeelding
 Zaterdag 7 juni Mooie lieve man Het is nu bijna twee weken geleden dat jij het leven losliet. Je missen is misschien niet eens een goede omschrijving. Je laat zo’n grote leegte in mij achter dat ik soms niet weet wat ik met de dag aan moet. Vandaag begin ik dus maar aan een lange wandeling. Een wandeling van hoop en verlangen. Een wandeling van loslaten en terugvinden.  Een wandeling van Pieterburen naar de Sint Pieter. Naar het Rome waar jij nooit mocht komen.  Ik breng je naar Rome lief. We, moet ik dus zeggen, ik neem jou met mij mee. Deze wandeling is voor ons beide.  We starten klein lief, een kort stukje Groningen dat wij niet samen hebben bezocht. Vandaag lopen we van Pieterburen naar Winsum. Hoop is het woord dat ik ga planten. Ik zal woorden planten en begraven op onze weg naar Rome. Woorden die in mij zullen moeten groeien of die ik wil laten groeien om de leegte vorm te geven. Daarnaast zullen er ook woorden zijn die ik achter mij wil laten. Deze woorden ...
Meer lezen

Etappe 2: Winsum naar Groningen

Afbeelding
 Maandag 9 juni Mooie lieve man. Vandaag lopen we naar het mooie Groningen. Een stad die mijn hart heeft veroverd, een stad waaraan ik veel mooie herinneringen heb. We hebben hier samen met zoveel plezier in de zon op het terras gezeten, lekker uit eten geweest, genoten van noorderzon, gewandeld, we hebben ons verwonderd in het museum en gestruind over de markt. Vandaag is Groningen dus ons doel. En gelukkig zit het weer een beetje mee. Een zacht lentezonnetje achter een sluier van wolken. Vandaag staat in het teken van geloven. Ik geloof in ons. Ik geloof dat het minder kil zal worden, dat er weer gelach zal klinken door de stilte. Dat al het mooie dat jij mij gegeven en gebracht hebt weer in het licht zal komen. Ik geloof dat de leegte weer gevuld zal worden.  Ik geloof. Vandaag planten we dan ook dit woord. Want dat woord moet echt nog zijn plek krijgen. Er zijn momenten dat ik er moeilijk aan kan vasthouden, zo grauw is het soms. Ik hoor het je zeggen. Malle meid, wat ben ...
Meer lezen

Etappe 3: Groningen naar Zuid-Laren

Afbeelding
Donderdag 12 juni Mooie lieve man, Vandaag starten we in Groningen en laten we, de door ons geliefde stad achter ons. Je brengt mij vandaag stralend weer. Een blauwe hemel en een heerlijk zonnetje. Weer waar jij heel gelukkig van werd, dank je lief. Het is vandaag een mooie afwisselende wandeling. Ik strijk onderweg even neer op een terras. Ze hebben mosterdsoep, een van je favorieten. Die bestel ik dus maar. Het eindpunt van vandaag is Zuidlaren. Ook een plaatsje dat we graag een bezoek brachten. Waar we de mooie huizen bewonderden en waar we na een lange wandeling graag neer streken op een terras.  Waar je de mosterdsoep toch minder goed vond smaken dan in het Groningse. “Daar is ie pittiger en zit er lekker droge worst in”, ik hoor het je nog zeggen. De mosterdsoep op het terras is uitstekend, maar we zijn dan ook op de grens van Groningen. Er zitten zelfs stukje droge worst in. Ik zie je blij glimlachen. Als ik Zuidlaren binnen stap, moet ik denken aan appeltaart. De appeltaart...
Meer lezen