Etappe 5 Rolde naar Schoonloo
Maandag 16 juni
Mooie lieve man
Zijn we alweer aan de wandel hoor ik je zeggen. Ja lief, dat is wat we voorlopig doen. Wandelen vond je echt fijn om te doen, maar het hoefde van jou ook niet elk weekend.
Waar we graag een wandeling maakte. Was op ‘t Gasselterveld, ons rondje om het Nije Hemelriek. Op zondag ochtend reden we naar dit serene stukje bos en liepen we ons rondje om de kraak heldere plas.
Bij de parkeerplaats stond een leuk klein restaurantje waar we natuurlijk cappuccino en appeltaart bestelden.
We lopen er vandaag vlak langs lief, terwijl de herinneringen me overspoelen.
In de winter als het had gesneeuwd waande we ons ergens in het hoge noorden. De sneeuw op de dennen, het gekraak van vers gevallen nog onbelopen sneeuw onder de wandelschoenen. Heel romantisch.
Dit rondje lukte ook nog toen de energie steeds minder werd, toen alle behandelingen en de tumor zijn tol gingen eisen. Dan stopte we af en toe, zaten op het zand aan de rand van het water, op een van de bankjes langs het pad. Dan draaide je een shagje en namen we even de tijd om weer op kracht te komen.
Dan wilde jij niet toegeven dat je ziek was, dat het eindig was, dan was er soms veel stilte tussen ons. Dan sloegen we de armen om elkaar heen. En liepen arm in arm het laatste stukje.
Vandaag plant ik moed. De moed om op te staan, de moed om de dag aan te gaan, om de weg die voor me ligt alleen af te leggen.
Vandaag lukt het me niet om me heen te kijken en te genieten van de natuur. Ik stap door en loop…..
Het was fijn met je te wandelen lief.
Reacties
Een reactie posten