Ik breng je naar Rome

 Mooie lieve man, Vandaag sta ik op met het woord Trots. Trots dat ik gisteren de wandeling heb voltooid. Trots dat wij deze weg bewandelen. Trots dat ik mijn eerste diner in een restaurant, aan een tafel gedekt voor twee, alleen heb kunnen genieten. Vandaag ben ik vooral trots. Gemis is iets daar kun je weinig aan veranderen, dat is er. Ik mis jou. Op zoveel momenten, dat het moeilijk is daar woord en betekenis aan te geven. Wat ik wel kan is trots zijn dat ik mijn hoofd niet laat hangen. Dat ik, zoals ik je beloofde, mijn pad vervolg.  Hoe dat pad eruit gaat zien en wat er nog op dat pad gaat komen weet ik niet. Maar vandaag ben ik vooral heel trots op de stappen die we al gezet hebben. Ik hoor je nog zo zeggen; ‘na drie maanden ga je weer daten, ga je op zoek naar iemand, dat verdien jij’. Nu lach ik een keer: ‘Sorry lief, dat gaat niet gebeuren, ik ben voorlopig nog even lekker met jou aan het praten’. Vandaag plant ik dan ook trots. Het durven kijken waar je al bent, wat ...

Mooie lieve man, Vandaag begint niet zo goed lief,  ik ben echt een beetje grieperig. Last van de buik en een hoofd vol snot. Het begint dan ook met wat tranen, ik will dit echt doen vandaag en morgen en overmorgen. Eerst maar ontbiontbijten.m Gelukkig gaat het wandelen beter dan gisteren en komt het voorhoofd een beetje los. We wandelen gelukkig door gebied met veel begroeiing. Ook vandaag wandelden we weer door afgelegen gebied met veel stilte. Maar wel wat dorpjes op de route. Gaat het niet, pak ik de bus. Vandaag staat in het teken van stilte.  Ik voel me veel in stilte gehuld. Soms is dat heel beangstigend en soms voelt het als troost. Stilte kent twee kanten. De stilte van nergens woorden voor hebben. Stilte die als een eindeloze leegte je overspoelt. De stilte die achterblijft als het gelach verstomt. De stilte die koud voelt, donker en eenzaam.  Maar er is ook stilte die je omarmt. Stilte die de rust brengt. Stilte die ruimte geeft tot contemplatie. Stilte die je ...

Mooie lieve man, Dit is mijn eerste vakantie zonder jou. De eerste vakantie die ik alleen doorbreng. Ik kruip in de avonden al vroeg in bed. Jij kent dat, jij wist dat ook. De lange lege avonden. Soms lukt het niet die te vullen, dan is slapen een fijne manier om de tijd door te komen. De dag plan je, die vul je door bezig te zijn. Nu vul ik de dagen met wandelen. Door de ene voet voor de andere te zetten en de pijltjes te volgen. De dag wandelend doorkomen was vandaag een te zware opgave. Mijn darmen spelen op, mijn voorhoofd zit vol. Vandaag lukte het me even niet per benenwagen het eindpunt te bereiken. De wandeling was mooi en bracht ons over verlaten bospaden en over afgelegen velden. Ik voelde me echt onwel worden. De afgelegenheid van de wandeling kwam op mij af als een onneembare vesting. Het laatste stukje maar even niet weer de leegte in lopen. Ik heb de bus gepakt. Op een verlaten bushalte ben ik op de grond gaan zitten. Ik had geluk en de bus zou er snel zijn. De bus chauff...

 Zondag 27 juli  Mooie lieve man, Sinds we Limburg binnen gewandeld zijn lijkt het principe van het pelgrimeren meer op zijn plek te vallen. Overnachtend in een voormalig klooster, naast een kapel waarvan de klokken nog geluid worden. Vandaag kocht ik dan ook een penning van  Sint Christoffel. Vanaf de eerste wandeling draag ik al kleine memorabilia bij me lief. Op sommige wandelingen komt er wat op mijn pad dat lijkt passen bij het moment. Ik vind, krijg of koop iets dat, Pro memoria aan de wandeling, mee gaat op onze reis. Aan mijn tas hangt een oude sleutel van jou. Het attribuut waarmee Petrus of te wel Sint Pieter, vaak wordt afgebeeld. Zo dragen ze op de camino een schelp en op weg naar Rome dus een sleutel. Jouw sleutel, ik neem je mee naar Rome lief. (In Matteüs 16:19 zegt Jezus tegen Petrus: "Ik zal je de sleutels van het koninkrijk der hemelen geven, en wat je op aarde bindt, zal in de hemel gebonden zijn, en wat je op aarde ontbindt, zal in de hemel ontbonden z...

 Zaterdag 26 juli Mooie lieve man, We staan uitgerust en opgeladen op deze morgen. Gisteren hebben we hier in het prachtige Landhuishotel de Hilkensberg, heerlijk kunnen genieten van een ontspannen sauna.  Toen ik aankwam lag er een kaartje op mijn kamer waarin mijn lieve dierbare vrienden Eveline en Jos, mij een warm onthaal schonken in de vorm van een bezoekje aan de sauna. Daar hebben we natuurlijk met veel plezier gebruik van gemaakt. Dat deden we graag hè lief, samen naar de sauna. Minimaal een keertje in de maand en in de koude wintermaanden konden we ons daar graag vaker laten verwennen. Jij altijd een trede boven mij. Het liefst een hand op mijn rug. Ik met een plankje onder het hoofd, jij liever zonder. Ik daarna in het dompelbad, jij voor geen goud. Ik ben toch niet op de bovenste treden gaan liggen. Jij denkt nu: Gekkie. Maar het voelde beter, ingedachte lag jij daar, dat was goed. Ik ben na de saunarondjes heerlijk in slaap gevallen, je was bij mij in mijn dromen. ...

 Vrijdag 25 juli Mooie lieve man, Het is vandaag alweer twee maanden geleden dat je het leven hebt gelaten.  De tijd lijkt zo snel te gaan, maar tegelijk voelt het als gisteren dat ik nog in je sterke armen wakker werd. Zo veilig en vertrouwd.  Op goede ochtenden is er een kort moment, vlak voor ik volledig wakker ben, dat korte moment tussen slapen en waken, dat het besef van het gemis nog niet doordringt. Dat het even lijkt of je nog naast me ligt. Dat moment koester ik, al lijkt het me telkens als een flits te ontsnappen. Vandaag worden we wakker in Vierlingsbeek. Een koffer met spullen voor een week staat klaar. Die hoef ik gelukkig niet mee te slepen op onze wandeling, die wordt voor ons naar de volgende overnachting gebracht. Een kleine luxe die ik me wel kon permitteren. Het is namelijk onze vakantie lief. Dit jaar in eigen land, op weg naar de Sint Pietersberg. Op de weg hierheen heb ik die grote koffer achter op de fiets gebonden. Ik dacht dan loop ik daarmee naa...