Hoofdstuk 2 - Maastricht naar Reims etappe 1: Maastricht naar Luik

 Zaterdag 27 september 


Mooie lieve man,

Het heeft even op zich laten wachten, maar we zijn dan eindelijk weer op pad.

Vandaag wandelen we van Maastricht naar Luik. Een flinke wandeling en hopelijk laat het lijf het niet afweten.

Het was de bedoeling om eind augustus het wandelen weer op te pakken. Maar ik werd ziek. Mijn hemoglobine waarde was zo laag dat zelfs een tripje naar het toilet voelde als een uitputtende activiteit.

We zijn heel wat gedoe, ziekenhuis bezoekjes, bloedprikken, echo’s en onderzoekjes verder, maar er is een uitslag en de 16e oktober ga ik onder het mes. Dus geen zorgen. Weg met de poliepen en vleesbomen en dan hopen dat ik van alle klachten verlost zal zijn.

Ik heb je wel gemist hoor. Die sterke armen die me in zich sluiten. Dat gevoel van veiligheid, van steun de afgelopen weken. Ik had je graag bij me gehad. Ik hoor je zeggen; ‘kom maar meisie, geen zorgen, alles komt goed’. En ik bedenk hoe je me in je armen neemt en me tegen je aandrukt. 

Je was niet zomaar mijn rots in de branding lief, je was mijn veilige haven in een storm.

Vandaag is geen mooie wandeling. We lopen door overwegend industrieel gebied en veel vervallen en armoedige wijken. Snelwegen, treinsporen en drukte op het water zijn het thema van de dag. Ook hier zou het fijn zijn om je hand in die van mij te hebben, zeker op de toch wat ongure stukken waar we vandaag door wandelen. 

Ik mis dat innerlijke gevoel van rust en vertrouwen dat jij me altijd gaf. Die zekerheid om spannende en nieuwe uitdagingen aan te durven gaan. Ik mis jouw dekking in mijn rug.

Vandaag plant ik dan ook veiligheid. In de hoop dat ook zonder jou, die innerlijke kracht in mij, me dat gevoel van veiligheid bied.

Als we aan het einde van de middag Luik binnen lopen ben ik moe, maar ook heel trots en voldaan. We zijn Nederland uit, laten het Pieterpad achter ons en we wandelen de weg van de Franken.

Ik hoop wel dat morgen een mooier wandeling op ons wacht.

Het was fijn met je te wandelen lief.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Van start! Pieterburen - Winsum

Afbeelding
 Zaterdag 7 juni Mooie lieve man Het is nu bijna twee weken geleden dat jij het leven losliet. Je missen is misschien niet eens een goede omschrijving. Je laat zo’n grote leegte in mij achter dat ik soms niet weet wat ik met de dag aan moet. Vandaag begin ik dus maar aan een lange wandeling. Een wandeling van hoop en verlangen. Een wandeling van loslaten en terugvinden.  Een wandeling van Pieterburen naar de Sint Pieter. Naar het Rome waar jij nooit mocht komen.  Ik breng je naar Rome lief. We, moet ik dus zeggen, ik neem jou met mij mee. Deze wandeling is voor ons beide.  We starten klein lief, een kort stukje Groningen dat wij niet samen hebben bezocht. Vandaag lopen we van Pieterburen naar Winsum. Hoop is het woord dat ik ga planten. Ik zal woorden planten en begraven op onze weg naar Rome. Woorden die in mij zullen moeten groeien of die ik wil laten groeien om de leegte vorm te geven. Daarnaast zullen er ook woorden zijn die ik achter mij wil laten. Deze woorden ...
Meer lezen

Etappe 2: Winsum naar Groningen

Afbeelding
 Maandag 9 juni Mooie lieve man. Vandaag lopen we naar het mooie Groningen. Een stad die mijn hart heeft veroverd, een stad waaraan ik veel mooie herinneringen heb. We hebben hier samen met zoveel plezier in de zon op het terras gezeten, lekker uit eten geweest, genoten van noorderzon, gewandeld, we hebben ons verwonderd in het museum en gestruind over de markt. Vandaag is Groningen dus ons doel. En gelukkig zit het weer een beetje mee. Een zacht lentezonnetje achter een sluier van wolken. Vandaag staat in het teken van geloven. Ik geloof in ons. Ik geloof dat het minder kil zal worden, dat er weer gelach zal klinken door de stilte. Dat al het mooie dat jij mij gegeven en gebracht hebt weer in het licht zal komen. Ik geloof dat de leegte weer gevuld zal worden.  Ik geloof. Vandaag planten we dan ook dit woord. Want dat woord moet echt nog zijn plek krijgen. Er zijn momenten dat ik er moeilijk aan kan vasthouden, zo grauw is het soms. Ik hoor het je zeggen. Malle meid, wat ben ...
Meer lezen

Etappe 3: Groningen naar Zuid-Laren

Afbeelding
Donderdag 12 juni Mooie lieve man, Vandaag starten we in Groningen en laten we, de door ons geliefde stad achter ons. Je brengt mij vandaag stralend weer. Een blauwe hemel en een heerlijk zonnetje. Weer waar jij heel gelukkig van werd, dank je lief. Het is vandaag een mooie afwisselende wandeling. Ik strijk onderweg even neer op een terras. Ze hebben mosterdsoep, een van je favorieten. Die bestel ik dus maar. Het eindpunt van vandaag is Zuidlaren. Ook een plaatsje dat we graag een bezoek brachten. Waar we de mooie huizen bewonderden en waar we na een lange wandeling graag neer streken op een terras.  Waar je de mosterdsoep toch minder goed vond smaken dan in het Groningse. “Daar is ie pittiger en zit er lekker droge worst in”, ik hoor het je nog zeggen. De mosterdsoep op het terras is uitstekend, maar we zijn dan ook op de grens van Groningen. Er zitten zelfs stukje droge worst in. Ik zie je blij glimlachen. Als ik Zuidlaren binnen stap, moet ik denken aan appeltaart. De appeltaart...
Meer lezen