Etappe 6: Schoonloo naar Sleen

 Woensdag 18 juni



Lieve mooie man

Vandaag wandelen we naar Sleen. Ik heb vandaag geen zin. Geen zin om alleen te zijn, dus ik hoop veel met je in gedachten te kunnen kletsen. 

Wat mis ik jou vandaag.

Ik heb vandaag zin in niets. Het liefst blijf ik in bed, maar dat past mij niet. Dus ik ga maar op pad.

Alles zit tegen en met bijna 2 uur vertraging kan de wandeling dan eindelijk beginnen.

We lopen vandaag een stuk dat ik niet goed ken, maar de wandeling gaat tussen twee mooie herinneringen door. Al doen we ze niet aan, komen deze fijne herinneringen me wel omarmen.



Orvelte, daar konden we lekker doorheen struinen, wat een prachtig dorpje. Wat fijn dat er van die plekjes zijn waar de schoonheid van het verleden bewaard is gebleven. Waar de rust en het tempo, de gekte van de wereld heeft buiten gesloten.

Daar konden we echt van genieten, dicht bij huis, verweg van alles.

We gingen er nooit weg voor dat we even door het stenen winkeltje hadden geneuzeld.

Prachtig al die edelstenen en fossielen. 

Je kocht hier mooie zilveren oorstekers voor me, met geslepen Amethist, jouw geboorte steen. Je zag me er naar kijken en kocht ze stiekem voor me. Dat deed je vaak. Je lette altijd goed op en wist ook altijd mij met iets te verassen wat echt bij mij paste en waar ik blij van werd.

Waar ik vooral blij van werd was dat je mij zag. Dat je me wilde zien. Zoals ik ook jou zag. Dat maakt het gemis vandaag ook zo groot.



Aan de andere kant van de wandeling passeren we Openluchtmuseum Ellert en Brammert. Ook hier komen we niet dichtbij genoeg om er echt even binnen te stappen.

Jij hield van de historie, de plaggenhutten, de smederij en natuurlijk het snoepwinkeltje. Stiekem was je best een zoetekauw.

Ik hou van legendes en zo ook van deze twee Reuzen die de hele omgeving plunderde en en in angst hulde. Natuurlijk was het een mooi meisje dat uiteindelijk een der reuzen wist te doden. Heerlijk die legendes.

toch wil het me vandaag niet lukken. Ik blijf met tegenzin het pad vervolgen. Sorry lief, soms is de leegte gewoon te groot.

Ik begraaf daarom vandaag tegenzin. Geen zin om op te staan, om me door een nieuwe dag te worstelen. Geen zin… nergens in.

Ik begraaf tegenzin en hoop dat snel de dagen weer anders zullen beginnen.

Het was fijn met je te wandelen lief.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Van start! Pieterburen - Winsum

Afbeelding
 Zaterdag 7 juni Mooie lieve man Het is nu bijna twee weken geleden dat jij het leven losliet. Je missen is misschien niet eens een goede omschrijving. Je laat zo’n grote leegte in mij achter dat ik soms niet weet wat ik met de dag aan moet. Vandaag begin ik dus maar aan een lange wandeling. Een wandeling van hoop en verlangen. Een wandeling van loslaten en terugvinden.  Een wandeling van Pieterburen naar de Sint Pieter. Naar het Rome waar jij nooit mocht komen.  Ik breng je naar Rome lief. We, moet ik dus zeggen, ik neem jou met mij mee. Deze wandeling is voor ons beide.  We starten klein lief, een kort stukje Groningen dat wij niet samen hebben bezocht. Vandaag lopen we van Pieterburen naar Winsum. Hoop is het woord dat ik ga planten. Ik zal woorden planten en begraven op onze weg naar Rome. Woorden die in mij zullen moeten groeien of die ik wil laten groeien om de leegte vorm te geven. Daarnaast zullen er ook woorden zijn die ik achter mij wil laten. Deze woorden ...
Meer lezen

Etappe 2: Winsum naar Groningen

Afbeelding
 Maandag 9 juni Mooie lieve man. Vandaag lopen we naar het mooie Groningen. Een stad die mijn hart heeft veroverd, een stad waaraan ik veel mooie herinneringen heb. We hebben hier samen met zoveel plezier in de zon op het terras gezeten, lekker uit eten geweest, genoten van noorderzon, gewandeld, we hebben ons verwonderd in het museum en gestruind over de markt. Vandaag is Groningen dus ons doel. En gelukkig zit het weer een beetje mee. Een zacht lentezonnetje achter een sluier van wolken. Vandaag staat in het teken van geloven. Ik geloof in ons. Ik geloof dat het minder kil zal worden, dat er weer gelach zal klinken door de stilte. Dat al het mooie dat jij mij gegeven en gebracht hebt weer in het licht zal komen. Ik geloof dat de leegte weer gevuld zal worden.  Ik geloof. Vandaag planten we dan ook dit woord. Want dat woord moet echt nog zijn plek krijgen. Er zijn momenten dat ik er moeilijk aan kan vasthouden, zo grauw is het soms. Ik hoor het je zeggen. Malle meid, wat ben ...
Meer lezen

Etappe 3: Groningen naar Zuid-Laren

Afbeelding
Donderdag 12 juni Mooie lieve man, Vandaag starten we in Groningen en laten we, de door ons geliefde stad achter ons. Je brengt mij vandaag stralend weer. Een blauwe hemel en een heerlijk zonnetje. Weer waar jij heel gelukkig van werd, dank je lief. Het is vandaag een mooie afwisselende wandeling. Ik strijk onderweg even neer op een terras. Ze hebben mosterdsoep, een van je favorieten. Die bestel ik dus maar. Het eindpunt van vandaag is Zuidlaren. Ook een plaatsje dat we graag een bezoek brachten. Waar we de mooie huizen bewonderden en waar we na een lange wandeling graag neer streken op een terras.  Waar je de mosterdsoep toch minder goed vond smaken dan in het Groningse. “Daar is ie pittiger en zit er lekker droge worst in”, ik hoor het je nog zeggen. De mosterdsoep op het terras is uitstekend, maar we zijn dan ook op de grens van Groningen. Er zitten zelfs stukje droge worst in. Ik zie je blij glimlachen. Als ik Zuidlaren binnen stap, moet ik denken aan appeltaart. De appeltaart...
Meer lezen